როცა ნამიან ველზე გავივლი 

ნამი ბალღივით მართობს, მახარებს...

ქარო მოიტა ატმის ყვავილი,

ქარო, ფოთლებიც შემომაყარე...

და როგორც გიჟი, ო როგორც გიჟი,

თმააწეწილი მოლი ხარხარებს...

ხეთ სამკაული მოიხსნეს შიშით

და ხელუკუღმა შეშომაყარეს...

და მეც გავგიჟდი... ო მე კი არა, 

გული ხარხარებს, გული ხარხარებს...

და შენ, ქუჩაში რომ გაიარო,

ფოთლები წაღმა შემომაყარე...