ის ცა, ის მზე, ის მიწა და ის მაცდური ჟამი, მე რომ მღრღნიდა, მე რომ მშლიდა, ბადაგოვან შხამით;
ის ბილიკი, ის ცრემლივით ნამი, - ერთის წუთით დამასიზმრეთ, კიდევ ერთის წამით!
იმ მორევში, სულს რომ ვლევდი ლამის, ერთის წუთით ჩამაბრუნეთ, თუნდაც ერთის წამით!
იმ ტირილში, იმ დრამათა დრამის ერთ სპექტაკლში მათამაშეთ, იქ დამკალით დანით;
იქ დამმარხეთ... იქ მომიღეთ ბოლო, - იმ ხილვებით, იმ ხატებით, იმ ზღაპრებით მხოლოდ!!! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მორის ფოცხიშვილის პოეზია |