მეფეებივით ფიქრობენ მთები...

ღამე კოცონთან სველ ფეხებს ითბობს...

მთვარეს მისდევენ მშიერი მგლები...

მთვარემ არაგვში შეასწროთ თითქოს...

ისე მაკლიხარ, ისე მომწყურდი -

ლამის არაგვი შევსვა პეშვებით.

ერთი ხევიდან ძლივს ამოსული,

უფრო უარეს ხევში ვეშვები.

კაცი არა ჩანს, რომ რამე ვკითხო.

გარინდულ კლდეებს ვესაუბრები.

და აი, ცაში ავედი თითქოს

და ბატკნებივით დაფრთხნენ ღრუბლები.