...სადღაც თოვლია. ...სადღაც ქარია. ...სადღაც ღრიალებს ტალღა. არაფერია... ეს სიზმარია... შენ გაიღვიძებ ახლა... შენ გაიღვიძებ და შეშფოთებით მიალერსებ და...მეძებ... შენი სხეულის თეთრი ტოტები მეფინებიან მხრებზე. და რადგან ცხადლივ არის სიმშვიდე, ისევ იძინებ ახლა... ...სადღაც თოვლია. ...სადღაც ქარია. ...სადღაც ღრიალებს ტალღა. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მორის ფოცხიშვილის პოეზია |