ეს რამდენიმე დღეა და რამდენიმე ღამე, დახურულია გული, როგორც საკანი რამე. თითქო უმძიმეს კარებს კუპრის დაედო ლუქი, გულში ვერც ზეცა ატანს, ვერც სიხარულის შუქი.
ეს რამდენიმე დღეა და რამდენიმე ღამე. ოჰ, მომეცალეთ, კმარა! მხოლოდ სიკვდილი მინდა, არც პოეზია მატკბობს, არც მეგობრობა წმინდა.
არე-მიდამოს შხამავს ღრმა მწუხარების შხამი. ჩამოიბუროს ზეცა, მისიც აღარა მჯერა - მერის თვალებით იგი ვერ გაბრწყინდება, ვერა! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გალაკტიონ ტაბიძის პოეზია |