ნუ მოხვალ ახლო, იყავი შორი, სიშორის ორმოს ავავსებთ სევდით, მთელ ქვეყანაზე მარტო ვართ ორი, ქვეყნის დასასრულს ორი შევხვდებით...
მე არ ვკითხულობ, არც მსურს გაგება. შენ გაუშლელი ტანჯვის ხარ ვარდი და ჩემი სული ეკლად დაგება...
შენ სურნელების წვიმა მაწვიმებს. ანგელოსი ხარ თუ ჯადოქარი, წაიღე სული, არ დაგამძიმებს.
ჩახლეჩილი ხმის ქებას დახეულს და აწითლებულს ველურ ქიმერებს კუბოდ დაგიწნავ ძვირფასს, შორეულს... |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ტიციან ტაბიძის პოეზია |