შენ არ იცი და ვერასდროს გაიგებ, რომ ერთმა გოგონამ ოცნებით გატარა, აბა ძვირფასო, შენ მე რას გამიგებ მე ხომ შენს თვალში ბავშვი ვარ პატარა.
რომელსაც ცრემლები გრძნობები ჰგონია, რომელმაც არ იცის რა არის დარდი და ჩემი ცრემლები ბავშვური გგონია.
ვითარც მოზრდილ ხეს ნიავი დილის, მაგრამ შენ რად გინდა ცრემლები ბავშვის ბავშვი ხომ უბრალო რამეზე ტირის.
რომ ერთმა გოგონამ ოცნებით გატარა, აბა ძვირფასო შენ მე რას გამიგებ, მე ხომ შენს თვალში ბავშვი ვარ პატარა... |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ანა კალანდაძის პოეზია |