არ ვარ ობოლი ამ ქვეყანაზე, შენ მეგულები ნუგეშად სანამ... რა არის ტკბილი დედის ნანაზე, მე მიმატოვა ადრე იმ ნანამ. მაინც დავდივარ ამ ქვეყანაზე.
ნუგეშად რომ არ მეგულებოდე, დაე, მგოსნობით მრავალ ხანაზე ზოგს ვყვარებოდე, ზოგს ვძულებოდე. ობლად თავს არ ვთვლი ამ ქვეყანაზე.
აგერ ქნარები, აგერ გულები... ზღვაო, ის ჰანგი შენ გაანაზე, კვლავ ვიტყვი: რაკი შენ მეგულები, ობლად თავს არ ვთვლი ამ ქვეყანაზე. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გალაკტიონ ტაბიძის პოეზია |