შენ ჩემში ცოცხლობ, ო, ერთად-ერთო, ჩემ სიცოცხლის უშრეტო წყარო!

შენ ჩემში ცოცხლობ, ჩემში არსებობ და იარსებებ დაუვიწყარო.

მე მისთვის დავრჩი - შენს ნათელ ხსოვნას სიკვდილის ხელი არ მივაკარო!

შენ ეს სამყარო დატოვე ჩუმად და მდუმარების ეწვიე ბაღებს...

მაგრამ ეს შენ ხარ ნაზი ღიმილით სინათლის კარებს ჩემში რომ აღებ!

ო, ეს შენა ხარ, სულის სიღრმეში უწმინდეს ფიქრთა ტაძარს რომ აგებ!

მუდამ გაისმის შენი ხმა ჩემში, უჭკნობ ყვავილად გულში ჩარგულო!

ვიდრე ვარსებობს - შენ არ მომკვდარხარ და... არაფერი არ დაკარგულა!

მე მასულდგმულებს ეს დიდი ტანჯვა და სიყვარულით ვარ გათანგული!

მე არ ვაჩქარებ შეხვედრას შენთან - ჟამი ამისთვის არ დაკარგულა...

მე მინდა სიკვდილს ჯერ გავუმკლავდე და გულში მიზნად მაქვს დასახული:

ცოტა ხანს დავრჩე, როგორც ჭურჭელი, სადაც შენ კიდევ ხარ შენახული!