არ შეირჩინო, გულო, მცირედიც,

იმ სიკეთისა, - მამულს რომ ართმევ,

სულ ეძიებდე, მალულ სიმების

ნაკრძალს ეგება მიაგნო სადმე.

ჯერ მათი ჟღერა არვის სმენოდეს, -

შიგ თავანკარად ჩაბუდებული;

მოგყვეს, ნატრობდეს ძალას შენოდენს

ყრმა, თუ მოხუცი დაყუდებული.

ეკალ-ნარები თვალწინ გაწვდილი

იად და ვარდად ფეხთით გეფინოს,

ბეწვის ხიდივით ჩანდეს გზა-წვრილი,

მაინც თამაშით გადაგერბინოს.

არ ჩაიფერხო ბოლომდე არსად,

ქვეყნის ამაგი გულზე გეხატოს,

და თავანკარი სიმღერის ფასად

სესხი და ვალი გადაგეხადოს.