აგერ, მინდორი, კრეფენ ჩაის მზის მადონები,

მთვარის შუქივით ანათებენ მათი გულები,

რაფაელის და ფიროსმანის ზეშთაგონებით -

უზენაესი სიყვარულით დახატულები.

არ ისვენებენ ეს ხელმარჯვე ქალბატონები,

სიცოცხლით სავსე მანანები და მადონები,

მძიმე გარჯაა, მაგრამ მაინც ბროლის სახეზე

არ ჩანს ნიშატი არც დაღლის და არც დაღონების.

ცხელ ამინდშიაც არ ისვენებს მათი თითები.

ვით როიალზე თამაშობენ გამრჯე ხელები,

თუ დაიღალეთ, შეისვენეთ, ნუ მერიდებით,

ჭაბუკი არ ვარ, მაგრამ მაინც შეგეშველებით.