ისევ ქუჩა მათხოვრებით სავსეა ისევ ქვეყნად ხალხის გმინვა გაისმის მე რაც მახსოვს აქ ყოველთვის ასეა ქართველია დათვრება და გაისვრის
თუნდაც სხვებში აირჩიო მხოლოდ ის ქართველია მოსვლა დაეზარება და არასდროს წამოგყვება ბოლომდის
საკუთარი რომ დამალოს ცოდვები ქართველია რა თქმა უნდა გაგწირავს და ერთ წამსაც კი არ შეეცოდები
გაგამწაროს როგორც ხელი შეწვდება. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • კოტე ყუბანეიშვილის პოეზია |