გადამიყოლა ცრემლიან პეშვით, შავი ღრუბლების შავმა მინდორმა... დღეების უხმო კლავირი შემშლის და შემოდგომის უამინდობა. და გაცრეცილი ლოდინის გაღმა თუ კიდევ სდუმან თეთრი გედები. შენი საქმეა - მოხვალ თუ წახვალ, მე - არცერთისთვის არ მემეტები... |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |