როცა უმიზნოდ, უშინაარსოდ რბიან წუთები ბედნიერ დღეთა, გულს მწუხარება გარემოიცავს და სულს უსაზღვრო სასოწარკვეთა.
მსურს გავაცოცხლო იმედთა მდელო, და მოგონებათ წმინდა აჩრდილი სიცოცხლის ჰანგით ავამეტყველო.
წიგნი სპეტაკი ოცნების ჩემის, მიიღე ნიშნად სიყვარულისა და უდიდესი პატივისცემის. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გალაკტიონ ტაბიძის პოეზია |