კეჟერა, მჟავე ფხალის ბევრი გავტკვირე ხვიტი, ბიჭი ათასი რამის სიყვარულს ვინახვიდი.
დამჭკნარს ვხურხნიდი მარცვლებს, მიჭირს ჩამოთვლა ყოვლის, რისგანაც განვიძარცვე.
ცერზე ცურავდა წვენი, წენგოს დაყრიდა მალე, ნიგვზები დასაცვენი.
გადაპარული კვახი... მწიფდა, ტოვებდა ნაღველს, უნახველ-დასანახი.
მიმაქანებდა რაც რო; გასცდი ეკალ-ბარდს, რამდენს, ტან-ფეხო დანაკაწრო. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ემზარ კვიტაიშვილის პოეზია |