ასატანია სიბერე ჩემი, გადაცდენილი ზღვარს; ვერ გავიმეტებ, რაც მიწვალია და ვერ გავატან ქარს.
ფერიც ედება ფერს; რაც მთავარია, ნაცოდვილარი, არც ისე ცუდად ჟღერს.
რომ დავექანო ძირს? ხელმოკლეობაც ნაკლებ მაწუხებს, მე სხვა ნაღველი მჭირს. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ემზარ კვიტაიშვილის პოეზია |