ქალო, ეჭვით ნუ უყურებ ჩემს შევერცხლილ თმას, გუშინ თოვლით შეიმოსა არგინეთის მთაც, მაგრამ მისი დაბერება, აბა, ვინა თქვას.
რახანია ზედ ეფშხვნება თვალუწვდენელ კლდეს, მაგრამ ვინ თქვას, რომ მის გზა-კვალს ცეცხლი აღარ სდევს!
სანამ მიწას მზე დაჰხარის და გულს გული სურს, სიბერე ვერ მოერევა თურმე კაცის გულს. |