ჰიპერტონია კაცობრიობას ამაქსიმუმებს-ამინიმუმებს,

დამალობანას ეთამაშება: აპინგვინებს და ამაიმუნებს.

სახელოვანებს, სახელიანებს, უსახელოებს,

ანონიმურებს -

აბარბაცებს და აქანავებს და ანანავებს და ანანინავებს.

რაინდებსა და სავსე დარბაზებს, ლამაზმანებს და

ლამაზ კარავებს -

აპამპულებს და აპამპულავებს, ამასხარებს და

ამასხარავებს.

არწევს და არწევს: ერთი ბალი და ორი ბალი და

სამი ბალი და

ამეტებინებს თავისიანებს მეხსიერების კიდობანიდან.

მოძღვრავს: ლუკა და მათე მათია,

აშამათებს და მათი მატია:

არითმიული არითმეტიკა და უმდაბლესი მათემატიკა.

და, თუმცა კარგად მოეხსენება,

ბუდა-ალახი-ქრისტე მათია,

დაუყადაღა სამოციქულო კარაბადინის ქრესტომათია.

დაიკიდა და აარარავებს

 და უბათილებს საგარანტიოს -

კარდიოლოგებს, კარდიოგრამებს, კარდიოგრაფს და

ყველა კარდიოს.

და, თუმცა ისევ აფორიაქებს და მოციმციმე არითმიებით

ატორტმანებს და აცახცახებს და

არეტიანებს ამ რითმებივით, -

მაინც ბებერი ჰიპერტონიკი ხანდახან

 ისე გადიკისკისებს, -

გამოძვრება და ამ რითმებივით გადაურჩება

კრიზის კრიზისებს.