ზედაზნის ტყეებზე ციმციმებს ვენერა, ციმციმებს ვენერა, ლურჯ სხივთა მფენელად, ნაზ სხივთა მფენელად, მკრთალ სხივთა მფენელად... რამდენი ხმებია, როგორი მუსიკა, რა უცნაური!... გავჩერდეთ, გავჩუმდეთ და ფეხქვეშ შეწყდება ფოთლების ხმაური... და ყური დავუგდოთ ამ ძლიერ მუსიკას ცისა და მიწის, ქვეყანას რომ თავზე ევლება, რა მოაქვს ჩემთვის, რა მოაქვს შენთვის ვენერას ციმციმს? - ბ ე დ ნ ი ე რ ე ბ ა! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ანა კალანდაძის პოეზია |