სახლ-კარი აზნოურშვილის, - ახლა კანტორა კოლხოზის, სიმინდებიდან გამოსვლა ათქვირებული გოგოსი. შეღვრილი ყანა ოქროსი. სოფელში კინოს მოტანა და კლუბთან ხალხის ხორხოცი.
ეს არი ჩემი სოფელი, ეს არი ჩემი ქვეყანა დიდება სამხარს გლეხისას და მხარზე შედგმულ ხელკალათს. დიდება შქერის ღობესა და ყორე-ყორე ეკალას. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მუხრან მაჭავარიანის პოეზია |