კაცობრიობას თავისობას რაც უფიქრია,

(გულაღმა როცა წოლილა მაშინ) -

თოვლის ფიფქებად

ის ფიქრები

ეშვება ციდან, -

უჩქამოდ, -

როგორც, -

თავის დროზე - ასულან ცაში...

და -

ახლა, -

გუნდებს აკეთებენ ბიჭები მისგან,

- და

ტანით გრძნობენ

გოგონები

ბიჭების ფიქრებს.