დროს სცოდნია დაგიკარგავს ხასიათს და ნირს, თოვლი თმებში, თოვლი მხრებზე, თვალებიდან წვიმს. ვერ შეეწყვნენ დროს, თოვს ბატონო, უსაშველოდ, ხასიათშიც თოვს. თოვს ზაფხულზე, ყველა დროში წლის, არსად აღარ გეძახიან, არ იმჩნევ და გწყინს. ქუდი მოხდას გვთხოვს, თოვს ბატონო, საფლავშიაც, საფლავებზეც თოვს. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • თეიმურაზ ლანჩავას პოეზია |