დამიზამთრდება ისეთ დროს,

გაზაფხულისთვის ვწვალობ,

შემეშველები, მპატრონობ,

გებრალები და მწყალობ.

ისევ თავიდან იწყება,

მოლოდინები ხვალის,

ბებერი ქედი ირწევა,

უღელდადგმული ხარის.

ცოდვა-მადლისგან დაღლილი,

დამძიმებული ქედით,

მივათრევ დროს და საფიქრალს

უმადურობის გვერდით.

დაწყვილებული სიკვდილთან,

სიცოცხლისათვის ვწვალობ,

მადლობთ, უფალო, ჯერ კიდევ

არ გამიმეტე, მწყალობ.