სულ ტირის ჩემი ვიოლინო,

ტირის და ტირის

და ახმოვანებს  ჩაბუდებულს

სხეულში ტკივილს.

თუმცა ტკივილი ზოგჯერ, თითქოს

სიმღერად უჩანს,

მოეფინება ხმაურად და 

სიფხიზლედ ქუჩას.

აგიყოლიებს, აგაჩქარებს,

ფიქრში ჩაგძირავს,

ხვდები ჩასახლდა გონებაში,

ძილშიც არ გძინავს.

და ეძებ საშველს

ვიოლინოს დარდში, ნაღველში,

შენს სურვილს ეძებ,

ვიოლინოს მწარედ ნამღერში.

სულ ტირის ჩემი ვიოლინო,

ტირის და ტირის....