არ დამიჯერო, მე სიყვარული დღემდე არ ვიცი, როგორ ყვავილობს! როგორ იხსნება ყველა სარკმელი და სული როგორ მღერის ალილოს.
ის არ ყოფილა, თურმე სულ სხვაა! მადლი ყოფილა! მადლი ყოფილა, მე კი მეგონა, - ზეცის რისხვაა!
მონატრების და გადავიწყების... არ მოგეშვება, ვიდრე არსებობ, ვიდრე კვარივით არ დაიწვები!
გამოტირება საკუთარ სულის, როცა, ვითარცა უბელო თეთრონს, ვერ დაიოკებ ურვას და წყურვილს.
და რა შორსა ხართ გზანო განვლილნო... არ დამიჯერო, მე სიყვარული დღემდე არ ვიცი, როგორ ყვავილობს! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მარი აბრამიშვილის პოეზია |