აი, სად შემხვდი, ვით ღამისთევა, 

 მე კი თურმე სად დამღამებია,- 

 შენ რომ გიყვარდა, - ის ქალი მე ვარ, 

 შენ უიმედოდ არ გყვარებია.

 მე ახლა შენს წინ დაღლილი ვდგევარ, 

 ვუმზერ მაგ თვალებს და მაგ იარებს, -

 შენ რომ ეძებდი, ის ქალი მე ვარ, 

 მითხარი, ხომ არ დავაგვიანე?

 თუნდაც უსიტყვოდ დამუნჯდეს ენა, 

 მე უშენობის დაღი მატყვია; 

 შენ რომ გინდოდა, ის გული მე მაქვს - 

 ვიცი, სხვა გული არ გინატრია.

 შენ ეძახოდი შორს, შენგან წასულს 

 და ხმა ქარიშხალს ჩაუქოლია; 

 შენ ეძახოდი ვიღაცა ასულს 

 და ჩემს მეტს არვის გაუგონია.

 მე ახლა შენს წინ დაღლილი ვდგევარ, 

 ვუმზერ მაგ თვალებს და მაგ იარებს, 

 შენ რომ ეძებდი, ის ქალი მე ვარ, - 

 მაგრამ ვაი რომ დავაგვიანე.