როგორ არ მსურდა, როგორ არ მსურდა,

ეს დღე და წამი მაინც მოვიდა.

უკან ვაბრუნებ მოპარულ სურათს,

და სიმარტოვე ისე მომინდა,

როგორც, ოდესღაც, თვალები შენი.

ძველ წერილებში ვეძებ შენს სახელს,

დაწერილს ადრე რიდით და თრთოლვით

და ისე დნება ძვირფასი სახე,

როგორც აპრილში მოსული თოვლი.

თურმე არ იყო გულის კარნახით

შენი ნათქვამი, შენი ნაწერი,

უცებ დამისხლტი, როგორც კალმახი,

და ცარიელი დავრჩი ფაცერი...

მე მაინც შენზე ფიქრით ვივსები,

მაინც ვწუხვარ და მაინც გიგონებ,

მე შენს ღიმილს და სიცილს ვიხსენებ,

როგორც საყვარელ ლექსის სტრიქონებს.

როგორ არ მსურდა, როგორ არ მსურდა,

ეს დღე და წამი მაინც მოვიდა.

უკან ვაბრუნებ მოპარულ სურათს

და სიმარტოვე ისე მომინდა,

როგორც, ოდესღაც, ღიმილი შენი.