შემოეჩვია ივნისს ავდრები,

წვიმს და ვიგონებ საუბარს შენსას.

ვიცი, ამაღამ ისევ ავდგები

და ღამეს ღია თვალებით შევსვამ.

თითქოს გემი ვარ უმეზღვაურო,

მიტოვებული - გემი ბებერი,

და ჩემს ფიქრებში ისე ხმაურობ,

როგორც გვირაბში მატარებელი.

ღამის დუმილი და იდილია

სხეულში მატანს, როგორც სიცივე

და შენზე ფიქრი ისე ტკბილია,

როგორც ოდესღაც შენი სიცილი.