ფერი ცის თუ საფირონის,

ფეხის წვერზე დადიან,

ყვავილების ქალბატონი

მაინც თეთრი ვარდია.

ვაჰმე! დრონი, დრონი, დრონი,

დრონი როგორ გადიან.

ჩემი გულის ქალბატონიც

აწ დამჭკნარი ვარდია.

მაგრამ სულის კაბადონი

და ოცნების გადია,

სიყვარულის ქალბატონი -

ვარდი მაინც ვარდია.