ქავ-ციხევ, ცაში აწვდილო, ალმოდებულო ხმალივით, იქვე წინაპრის აჩრდილო, შეგხედავ, ჟრჟოლა დამივლის. წითლად მზე დაგდის ზეცითა, თუ მხარი გადაგეფლითა? შენ, ჩემო სულის ნაწილო, ნაწვიმო ელვის შხეფითა... ზედ მობოინე არწივო, ნაღველ დამიფრთხე ყეფითა. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მზია ჩხეტიანის პოეზია |