ზაფხული. ღამეა. მთვარე და ქარია. ტრიალებს ალმურში ოცნება ნაშვები. ვიცოდეთ, ეს ღამე რომ ჯადოქარია და სულო, ერიდე, ნუ დაიხაშმები. ბაყაყთა ყრუვდება პირმყრალი ყაყანი. ეს ჭლექის ქეიფი გულს გადამიყინებს, რომელსაც აქ უშვებს მიდამო ნაყანი! დამწვარი საოცრად ვერცხლის ორ შაურით. ჭაობში დაყვითლულ ბაყაყებს ჩახედა, - უხილავ არღანის ხრიალა ხმაურით! ავარდნა ნაპირზე ფიჩხების ტკიცინის. ეღვრება ქვეყანას ჰაშიში მთვარედან… ბაყაყი კვდება და… ალფეზა იცინის! მთვარეულ ღამეში გრიგალის მარაო? მარიდე სიგიჟეს მხურვალე ოდრიკალს, ო, თეთრო ფარაონ! ო, თეთრო ფარაონ! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • შალვა კარმელის პოეზია |