ციდან ყვითელი ბუმბული ცვივა,

ოქროს ფრინველნი მთაზე სხდებიან.

აზვინულ ღრუბლის ვარდისფერ თივას

მზისაგან ცეცხლი მოჰკიდებია.

სხვაგან სად იწვის ზეცა ამგვარად?

ეგ სასწაული სადმე თუ ხდება?

რაც სიხარული გულში ჩამდგარა,

წყაროს თვალივით ამოდუღდება.

და ეს საღამო, ასე რომ ჰყვავის,

და ამ ფერების მთელი დიდება

პატარა ლექსის თავდახრილ ყვავილს

დილის ცვარივით დაეკიდება.