ჩიტუნიავ, 

ნეტავი შენ!..

ცის სივრცეში

ლაღადა ჰფრენ...

ნეტარებით,

გულის შვებით

ხარობ,

გალობ

უზრუნველად;

არას დარდობ,

დანავარდობ

ზურმუხტოვან

ტყე და ველად.

უცხო ენით,

ციურ სტვენით

თავს ევლები

წალკოტ მთებსა;

მზის სხივებში,

ხან ღრუბლებში

მიმოჰქროლავ,

სწურავ ფრთებსა.

ჩიტუნიავ,

ნეტავი შენ!

ცის სივრცეში

ლაღა და ჰფრენ!