შენ ხარ ღვთაება ამქვეყნიური, შენ ხარ ოცნება ნაზი, ციური; შენ ხარ მთის წყარო ტკბილმოკამკამე... ...შენი კვნესამე!...
ნაზად ბულბული, შენ არეს აფენს სურნელს სუმბული; შენთვის ბიბინებს, თვით მდელო მწვანე... ...შენ გენაცვალე...
ობოლი გული, სული იტანჯვის სევდით მოცული ერთხელ მომფინე, მზეო, სიცოცხლე... ...თავს შემოგევლე...
სულო ციურო მსურს, მშვენიერო სულ შენ გიმღერო; მსურს შენსა მკერდზე დავლიო დღენი... ...ჭირიმე შენი... |
პოეზიის გვერდი • • • • • • იოსებ გრიშაშვილის პოეზია |