ომონიმები ეწოდება ბგერითი შედგენილობით ერთნაირ სიტყვებს, რომელნიც მნიშვნელობითა და წარმომავლობით განსხვავდებიან ერთმანეთისაგან.

მაგალითად:

• ბ ა რ ი (თოხი და ბ ა რ ი) და  ბ ა რ ი (მთა და ბ ა რ ი);

• ლ ო მ ი (ვეფხვი და ლ ო მ ი) და  ლ ო მ ი (ძალაყინი, ურო და  ლ ო მ ი);

• ხ ე რ ხ ი ("შეშის დასაჭრელად ხერხი იყიდეს")  და  ხ ე რ ხ ი ("ხ ე რ ხ ი  სჯობია ღონესა, თუ კაცი მოიგონებსა". (ანდ.).

სხვადასხვა სიტყვა მათი ცვლილებისას გარეგნულად შეიძლება ერთმანეთს დაემთხვეს და ომონიმები მივიღოთ.

ასეთებია, მაგალითად:

• მ წ ე რ ს (მწერ-ი, მწერ-მა, მწერ-ს) და მ წ ე რ ს (ის მე წერილს მწერს);

• მ კ ლ ა ვ ს (მკლავ-ი, მკლავ-მა, მკლავ-ს) და  მ კ ლ ა ვ ს (მეგობრის ნახვის სურვილი მკლავს);

• მ ო კ ლ ეს (მოკლე, მოკლე-მ, მოკლე-ს)  და  მ ო კ ლ ე ს (მონადირეებმა ტყეში ნადირი მოკლეს).